MISSING THE UNIVERSITY

Χαιρετώ όποιον σταμάτησε να διαβάσει αυτό το post. Κάθομαι στο γραφείο μου, έχω ανάψει το κεράκι μου, που μόλις πριν λίγο αγόρασα, έχω βάλει στην επανάληψη το Shut Your Eyes των Snow Patrol και γράφω αυτό το άρθρο. Χθες το βράδυ είχα ένα χτύπημα πανικού (να' ναι καλά η φίλη μου που με ηρέμησε). Ο λόγος ήταν, όπως καταλαβαίνετε και από τον τίτλο, μου λείπει το πανεπιστήμιο.  Τραγικό έτσι; Ποιός να το περίμενε ότι θα έλεγα κάτι τέτοιο. Βασικά ο λόγος είναι πιο βαθύς από ότι νόμιζα. Δεν είναι μόνο το πανεπιστήμιο που μου λείπει, είναι η όλη ζωή που το περιτριγυρίζει. Πριν δύο χρόνια έκανα μια δύσκολη επιλογή, να φύγω από την πόλη της σχολής μου και να σπουδάζω από απόσταση. Δε το μετάνιωσα. Όμως πλέον, έχω φτάσει σε ένα σημείο, που νιώθω ότι η ζωή  μου στη Θεσσαλονίκη δεν έχει κάποιο νόημα. Δηλαδή, η καθημερινότητα μου είναι τόσο βαρετή, που δεν κάνω τίποτα, παρά μόνο να σαπίζω στο καναπέ. Προσπαθώ να διαβάζω βιβλία, να γράφω άρθρα, να βγαίνω με φίλους, αλλά πόσα από αυτά να κάνεις ώστε να γεμίσεις τις μέρες σου; Κάθε βδομάδα περιμένω να έρθει η Παρασκευή, ώστε να καταραστώ άλλη μια φορά τη δουλειά μου και να πάω για δουλειά. Μέχρι που ξανά έρχεται η Δευτέρα και δεν έχω πάλι κάτι να κάνω. Έχω σκεφτεί να επιστρέψω στα Γιάννενα, για το λίγο διάστημα που μου έμεινε ακόμα, γιατί εκεί περνάω πραγματικά καλά, όμως νομίζω ότι πλέον αυτό είναι δύσκολο να γίνει εξαιτίας της δουλειάς και άλλων πραγμάτων. Απλά ζητάω κάτι καλό να γίνει στη ζωή μου και να αποκτήσει νόημα. 

*****

Greetings to everyone who stopped to read this post. I sit at my desk, I lit my candle, that just a moment ago I bought it , I play on repeat the Shut Your Eyes by Snow Patrol and I'm writing this article. Last night I had a panic attack (thank Dod my friend who calmed me down). The reason was, as you can see by the title, I miss the university. Tragic right? Who wound expect me to say something like that. Basically the reason is deeper than I thought. Not only is the university that I miss, but it's the whole life that surrounds it. Two years ago I made ​​a difficult choice to leave the city of my school and study by distance. I hanen't regretted it. But now I have reached a point where I feel that my life in Thessaloniki has no meaning. That, my everyday life is so boring, I do not do anything, only to lay on the couch. I try to read books, to write articles, to go out with friends, but how many of these you can actually do to fill your days? Each week I am waiting Friday to come and curse once again my life and go to work. Until Monday comes back and I have still nothing to do. I thought going back to Ioannina for a while, because I'm having a really good time there, but I think now this is difficult to be done because of the work and other things. I'm just asking for a good thing to happen in my life and give it a meaning. 

Until next time...

XXX